همه چیز درباره جراحی فک

جراحی فک یکی از جراحی های دردآور به حساب می آید ما باعث تغییر بسیاری در ظاهر فک و صورت می شود. اما در بیشتر موارد این عمل برای زیبایی نیست و بیشتر جنبه درمانی آن برای بیمار مهم است. با ما همراه باشید تا اگر قصد جراحی را دارید، همه چیز راجع به جراحی فک را برای شما توضیح دهیم.

جراحی فک  چیست؟

جراحی دهان و فک و صورت شامل انواع روش هایی است که شامل جراحی دهان (دهانی)، فک (فک بالا) و صورت (صورت) می شود. برخی از افراد جراحی دهان و فک و صورت را به عنوان یک شکل “به روز شده” از جراحی دندان در نظر می گیرند، اما این عمل بسیار فراتر از آن چیزی است که یک دندانپزشک می تواند انجام دهد.

جراحان دهان و فک و صورت (OMS) به عنوان دندانپزشک آموزش می بینند، اما شش سال دیگر آموزش می بینند، از جمله دو سال برای دریافت مدرک پزشکی (MD).

بسته به شرایط، جراحی دهان و فک ممکن است به صورت بستری، سرپایی، برنامه ریزی شده، انتخابی یا اورژانسی انجام شود. OMS ها اغلب در کنار سایر جراحان (مانند جراحان ارتوپد، انکولوژیست های جراحی یا متخصص گوش و حلق و بینی) برای درمان شرایط پیچیده یا در مواردی که شامل ضربه شدید سر یا صورت است، کار می کنند.

– فشار خون بالا (معمولاً زمانی که فشار سیستولیک 180 میلی متر جیوه یا بالاتر یا فشار دیاستولیک 110 میلی متر جیوه یا بالاتر باشد)

– عفونت های فعال که باید برای جراحی درمان شوند قابل انجام است

– استئونکروز گسترده (مرگ استخوانی)

– برخی از سرطان ها که در صورت انجام چنین جراحی ممکن است متاستاز بدهند

خطرات احتمالی جراحی فک

مانند تمام جراحی ها، جراحی دهان و فک و صورت خطراتی دارد. حتی روش‌های نسبتاً رایج مانند کشیدن دندان، خطر عوارض بالقوه جدی را به همراه دارد.

جراحی ها عمدتا یکسری خطرات عمومی مانند خونریزی زیاد، جای زخم نامطلوب، عفونت بعد از عمل و واکنش نامطلوب به بیهوشی را به همراه دارند. اما هر جراحی بسته به نوع خود خطرات مختص به خود را دارد، که برای جراحی فک نیز به شرح زیر می باشد:

– تغییرات ناخواسته در ظاهر

– تغییر در راستای فک و نیش

– تغییر در جریان هوا از طریق بینی و سینوس ها

– آسیب به اعصاب صورت، که ممکن است باعث بی حسی، از دست دادن کنترل ماهیچه های صورت، یا درد عصبی بی وقفه شود.

– استئیت متراکم: التهاب استخوان در فک که با درد همراه با حرکت مشخص می شود

– نکروز بافتی (مرگ بافت)، معمولاً به دلیل محدودیت شدید جریان خون به بافت‌ها پس از جراحی

– استئیت آلوئولار: که به عنوان حفره خشک نیز شناخته می شود، زمانی ایجاد می شود که لخته خون در محل کشیدن دندان قبل از اینکه زمان لازم برای بهبودی داشته باشد تشکیل نشود یا از بین برود.

 هدف از جراحی فک :

جراحی فک برای درمان طیف وسیعی از شرایطی که بر مجموعه فک و صورت شامل دهان، فک ها، صورت، گردن و جمجمه تأثیر می گذارد استفاده می شود.

این روش‌ها را می‌توان به‌طور کلی به‌عنوان تشخیصی/درمانی، دندان آلوئولی (شامل دندان‌ها، لثه، استخوان فک و دهان)، ترمیمی یا زیبایی تعریف کرد.

انواع جراحی فک :

  1. سپتوپلاستی با کاهش شاخک: یک روش درمانی شامل صاف کردن سپتوم منحرف شده و برداشتن استخوان ها و بافت های بینی (شاخک ها) برای بهبود تنفس، کاهش خروپف و درمان آپنه خواب.
  2. جراحی مفصل فک پایین: برای ترمیم یا تغییر موقعیت فک برای درمان اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، درد اسکلتی عضلانی جونده (درد هنگام جویدن)، یا سندرم سوزش دهان استفاده می‌شود.
  3. برداشتن تومور: برداشتن توده‌ها و توده‌های غیرطبیعی، خوش خیم و بدخیم با جراحی.
  4. استئوتومی فک بالا: جابجایی جراحی فک بالا و پایین برای بهبود تنفس و درمان آپنه انسدادی خواب.
  5. فرسایش سوزنی با فرکانس رادیویی: یک روش کم تهاجمی با استفاده از امواج رادیویی با فرکانس بالا برای قطع مسیرهای عصبی که باعث ایجاد نورالژی سه قلو، میگرن و اختلالات درد مزمن مشابه می شود.

بررسی روش های جراحی فک:

بهترین سن برای جراحی فک بازه سنی 18-17 است. به چه دلیل گفته میشود که بازه زمانی 17_18 بهتر است، زیرا عمده رشد اسکلتی بدن تا این سن انجام گرفته و بعد از آن رشد بسیار کند می شود؛ در نتیجه در صورتی که به کمک انواع جراحی فک درمان ناهنجاری ها را انجام دهید، احتمال برگشت به شدت کم می شود.

اما تمام این حرف ها بدان معنا نیست که در خارج از این بازه زمانی جراحی فک نباید انجام شود یا موثر نیست.

جراحی فک پایین

در برخی موارد نیز ممکن است برای فک پایین مشکلاتی که در بالا گفته شد رخ بدهد. در این موارد باید بسته به شدت عارضه و شرایط بیمار باید جراحی فک پایین صورت گیرد. یک روش از جراحی های فک پایین استئوتومی است که در این روش در انتهای دهان، کنار دندان های آسیای بزرگ، یک شکستگی مورب ایجاد شده و فک را حرکت می دهند.

جراحی فک بالا

عقب بودن فک جلو، انحراف از طرفین و عدم رشد کافی فک بالا از جمله مشکلاتی است که ممکن است بیمار را به سمت جراحی فک بکشاند. یکی از روش های جراحی فک برای درمان ناهنجاری های فک بالا، استئوتومی فک بالا است. در این روش باید فک بالا را به صورت دقیق و براساس عکس ها، شکسته و در محل تعیین شده حرکت داد. در ادامه، عملیاتی برای تثبیت دندان ها صورت خواهد گرفت.

 جراحی فک بالا و پایین

هنگامی جراحی فک بالا و پایین باهم رخ می دهد که فک در حاد ترین حالت، هنجار قرار بگیرد. در این روش جراحی هر دو فک توسط جراحی درمان می شود. اما بعد از این دوره درمانی سخت، شما زیبایی و سلامت خود را به دست خواهید آورد.

جراحی زیبایی فک و چانه

در اکثر موارد جراحی فک برای درمان است، بیمار احساس درد دارد و باعث می شود که اقدام کند. اما ممکن است در برخی موارد نیز جراحی فک برای زیبایی بیشتر انجام شود.

به عنوان مثال در روش ژینوپلاستی کمک می شود تا عقب رفتگی چانه بیمار درمان شده و فک به حالت طبیعی خود باز گردد.

یا در مواردی که هنگام خندیدن، قسمت عمده ای از لثه فک بالا مشخص می شود، روش های جراحی فک با برداشتن لثه های اضافی فک بالا کمک به تصحیح عارضه خواهد کرد.

آمادگی جراحی فک

آمادگی برای جراحی دهان و فک و صورت بسته به شرایط تحت درمان و اهداف جراحی می تواند متفاوت باشد. در صورت اندیکاسیون جراحی دهان و فک، شما با جراح خود ملاقات خواهید کرد تا نتایج قبل از عمل را بررسی کرده و مراحل پیشنهادی را مرحله به مرحله طی کنید.

همه چیز راجع به قبل از جراحی فک

پس از بررسی و تکمیل تمام فرم های پزشکی و رضایت نامه لازم، آماده سازی های قبل از عمل را انجام خواهید داد. این آماده سازی عمدتاً بر اساس نوع بیهوشی انجام می شود.

بی‌حسی موضعی: روش‌هایی که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شوند، یا با تزریق یا با اکسید نیتروژن (“گاز خنده”)، ممکن است فقط به بررسی علائم حیاتی شما (دما، ضربان قلب، فشار خون) و معاینه دندان قبل از عمل نیاز داشته باشند. یا بدون اشعه ایکس

بلوک منطقه‌ای: جراحی‌های شامل بلوک منطقه‌ای (تزریق مشابه بی‌حسی موضعی که انتقال عصبی را به جای بی‌حس کردن پوست مسدود می‌کند) نیز شامل معاینه قبل از عمل و بررسی علائم حیاتی است.

مراقبت از بیهوشی تحت نظارت (MAC): این نوع آرامبخش که گاهی همراه با بی حسی موضعی یا منطقه ای برای القای “خواب گرگ و میش” استفاده می شود، از طریق یک خط داخل وریدی (IV) که در ورید بازوی شما قرار داده شده است، انجام می شود. شما همچنین به یک دستگاه الکتروکاردیوگرام (ECG) برای نظارت بر ضربان قلب و یک پالس اکسیمتر برای نظارت بر اکسیژن خون متصل خواهید شد.

بیهوشی عمومی: همان روش‌های MAC استفاده می‌شود، اما اغلب با طیف گسترده‌تری از آزمایش‌های خون قبل از عمل، از جمله شمارش کامل خون (CBC)، پانل متابولیک جامع  (CMP) و آزمایش گاز خون شریانی (ABG).

سوالات متداول:

  1. عوارض جراحی فک چیست؟
  • – تغییرات ناخواسته در ظاهر
  • – تغییر در راستای فک و نیش
  • – تغییر در جریان هوا از طریق بینی و سینوس ها
  • – آسیب به اعصاب صورت، که ممکن است باعث بی حسی، از دست دادن کنترل ماهیچه های صورت، یا درد عصبی بی وقفه شود.
  • – استئیت متراکم: التهاب استخوان در فک که با درد همراه با حرکت مشخص می شود
  • – نکروز بافتی (مرگ بافت)، معمولاً به دلیل محدودیت شدید جریان خون به بافت‌ها پس از جراحی
  • – استئیت آلوئولار: که به عنوان حفره خشک نیز شناخته می شود، زمانی ایجاد می شود که لخته خون در محل کشیدن دندان قبل از اینکه زمان لازم برای بهبودی داشته باشد تشکیل نشود یا از بین برود.